Astma sercowa i jej specyfika

Astma sercowa znana też w medycynie jako dychawica nie jest tak częsta, jak jej oskrzelowy odpowiednik. Mamy jednak w jej przypadku do czynienia ze schorzeniem wcale nie mniej niebezpiecznym. Osoby, które zmagają się z nim mają zresztą do czynienia z jeszcze jednym problemem, okazuje się bowiem, że często brakuje im informacji na temat choroby, na którą cierpią.

Charakterystyka dychawicy

Źródłem dychawicy są nieprawidłowości w sposobie, w jaki funkcjonuje układ krwionośny, choroba objawia się jednak napadami duszności, które, w określonych przypadkach, mogą być mylnie utożsamiane z reakcjami typowymi dla organizmu zmagającego się z astmą oskrzelową. Choroba często jest jedną z konsekwencji przewlekłego zapalenia mięśnia sercowego, pojawia się jednak również u pacjentów zmagających się z niedomykalnością zastawek tętnicy głównej. Same ataki duszności to konsekwencja niewydolności lewej komory serca oraz przekrwienia płuc sprawiającego, że ich pojemność zostaje obniżona nawet o dwadzieścia pięć procent.

Alarmujące objawy

Najbardziej charakterystycznym objawem astmy sercowej jest atak duszności. Zdecydowana większość pacjentów zwraca uwagę na to, że pojawia się on w czasie snu, może jednak zdarzyć się i tak, że jego powstanie będzie powiązane z wysiłkiem fizycznym. Lekarze wiążą ataki również z sytuacjami stresogennymi, a nawet z błędami żywieniowymi popełnianymi przez niektórych pacjentów. Atakowi towarzyszy uczucie omdlenia i wrażenie braku powietrza, często połączone z wrażeniem ciężaru pod mostkiem. Czas trwania ataku astmy sercowej jest dość zróżnicowany i może dochodzić nawet do trzydziestu minut. Pomocna okazuje się w takim przypadku zmiana pozycji z poziomej na pionową, duże znaczenie ma jednak umiejętność zachowania spokoju, jaką powinien posiadać każdy z chorych.

Jak sobie radzić?

Leczenie dychawicy polega przede wszystkim na przyjmowaniu leków nasercowych, w czasie ataku duszności choremu można jednak pomóc również podając mu tlen. Przeciwdziałanie atakom wymaga jednak nie tylko regularnych wizyt u lekarza i stosowania się do zalecanej przez niego kuracji. Wskazane jest również wyeliminowanie z diety produktów bogatych w sól, a także rezygnacja z używek, w tym zwłaszcza alkoholu i papierosów.
W czasie ataku duże znaczenie ma również pomoc osób znajdujących się w najbliższym otoczeniu pacjenta. Wskazane jest przy tym nie tylko zachowanie spokoju, ale również zagwarantowanie mu maksymalnie wygodnej pozycji siedzącej oraz dostępu do świeżego powietrza. Jeśli atak nie ustępuje, a nawet można odnieść wrażenie, że przybiera na sile, wskazane jest niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem.